Kanser hastalarının pandemi korkusuna sanat önerisi

celikci

New member
Antalya’da bir özel hastanenin Onkoloji Merkezi Lideri Prof. Dr. Mustafa Özdoğan, tüm dünyada tesirini sürdüren Covid-19 sürecinde kanser hastalarının öteki bireylere bakılırsa daha fazla tasa ve gerilim yüklendiğini belirterek, sanatla ilgilenmenin bu yükü azaltacağını belirtti.

Prof. Dr. Mustafa Özdoğan, Covid-19 olarak isimlendirilen yeni tip koronavirüse bağlı gelişen enfeksiyon hastalığının, dünyanın yeni belirsizliklerle karşı karşıya kalmasına niye olduğunu belirterek, bu bilinmeyenlerin doğal olarak panik yarattığını söylemiş oldu. Korku ve endişenin insani hisler olduğunu vurgulayan Prof. Dr. Özdoğan, “Hepimiz salgın sebebiyle az ya da epeyce huzursuz olmuş durumdayız. Kanser hastaları üzere kritik hastalıkları olanların bu süreçte daha huzursuz olduklarını gorebiliyoruz. Fakat bu uzun vadeli durumu yönetmek bir daha bizim elimizde” dedi. Durumu uygun biçimde tahlil etmek, algılamak ve onunla yaşamayı öğrenmek gerektiğini söz eden Prof. Dr. Özdoğan, “Kaygıyı azaltacak fazlaca sayıda tesirli yol var. Sanatsal uğraşlar gibi” dedi.

Gerilim hormonu olarak da isimlendirilen kortizol hormonunun, böbreklerin üstünde yer alan böbreküstü bezlerinde üretildiğini kaydeden Prof. Dr. Özdoğan, kortizol hormonunun düzeyinin yükselerek gerilim karşılığı oluştuğunu belirtti. Prof. Dr. Özdoğan, “Bir öteki deyişle bireyde kortizol düzeyi ne kadar yüksekse o kişi o kadar gerilimli demektir” dedi.

‘Sanatla uğraşmak gerilimi azaltıyor’

Dünyada yapılan çalışmaların, sanatla ilgilenmenin gerilimi azaltan potansiyel tesiri olduğunu gösterdiğini kaydeden Prof. Dr. Özdoğan, “2010 yılında Heather L. Stuckey ve Jeremy Nobel’in yaptığı ‘The Connection Between Arka, Healing, and Public Health’ isimli çalışma, fotoğraf yapmak, yazı yazmak yahut müzikle uğraşmak üzere yaratıcı nitelikteki uğraşların badire ve gerilimi azalttığını, kişinin ruh halini olumlu istikamette etkilediğini göstermiştir. Çalışmada sanatla ilgilenen iştirakçilerin yüzde 75’inde kortizol düzeyinin azaldığı görülmüştür” diye konuştu.

2016 yılında ise Girija Kaimal, Kendra Ray ve Juan Muniz’in yaptığı ‘Reduction of Cortisol Levels and Participants’ Responses Following Arka Making’ isimli çalışmanın, 18-59 yaşları ortası 39 yetişkinle yapıldığını anlatan Prof. Dr. Özdoğan, kelamlarını şöyleki sürdürdü:

“Bu çalışmalarda da iştirakçiler 45 dakika müddetle yeteneklerine uygun bir sanat koluyla uğraşmıştır. Seramik, fotoğraf üzere çeşitli teklifler sunulan iştirakçilerden yaratıcılıklarını kullanmaları istenmiştir. Sanat çalışması öncesi ve daha sonrasında kortizol düzeylerini ölçmek için iştirakçilerden tükürük örneği alınmıştır. Araştırmacılar gerilimi azalan iştirakçilerin yüzde 75’inde kortizol düzeyinin azaldığını tespit etmiştir. Sanat çalışması daha sonrası da iştirakçilerde tıpkı bulguların kaldığı gözlenmiştir.”

Gün ortasında bireydeki kortizol düzeyinin farklılık gösterdiğini söz eden Prof. Dr. Özdoğan, “Sabahları güne başlamamızda bize güç vermesi için kortizol düzeyleri en yüksek düzeydedir. Sanat çalışması yapan iştirakçilerde da kortizol düzeyinin canlandığı ve harekete geçtiği düşünülmektedir” biçiminde konuştu. Yapılan çalışmada daha ileri yaşlarındaki yetişkinlere nazaran genç yetişkinlerde sanat çalışması sırasında kortizol düzeyinin daha bariz azaldığını belirten Prof. Dr. Özdoğan, “Bu bulgunun bir açıklaması ise hayat deneyimi olan ileri yaşlarındaki yetişkinler gerilimle baş etmek için daha yeterli yollar bulurken, genç yetişkinlerin gün ortasında karşılaşılan zorluklarla baş etmek ve gerilimi yönetmek için hala yollar aradığını gösteriyor olduğu tarafındadır. Sonuçta yapılan çalışmada elde edilen bulgular, sanatla uğraşmanın gerilimi azaltmada faal bir yol olduğunu göstermiştir. Uzmanlar, yaratıcı uğraşların ruhsal olarak ruh sıhhatine nasıl uygun gelebildiğini ölçmek için daha fazla çalışma yapmayı planlamaktadır” tabirlerini kullandı.
 
Üst