Almanya'da, bireysel federal eyaletlerdeki finansman programlarına rağmen, gerçek bir onarım kültürü gelişmedi. Yüzde 78 ile, yerel tüketicilerin büyük bir çoğunluğu kusurlu elektrik cihazlarının daha kolay onarılmasını istiyor. Bu, şimdi Almanya, Avusturya, Fransa, İtalya, Polonya, Büyük Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 2.000 yetişkinin temsilcisine dayanan Norimbarco Pazar Süslemeleri Enstitüsü (NIM) tarafından yayınlanan bir çalışma tarafından gösterilmiştir.
Sınava göre, İtalya'daki tüketicilerin yüzde 61'i geçen yıl en az bir elektrik cihazı onarmıştı. Almanya'da ise sadece yüzde 41 idi. Bu aynı zamanda dahil olmak üzere ülkeler arasında en düşük değerdir. Özellikle Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nde, tüketiciler genellikle büyük aletleri onarmışlardır. Ortalama olarak, incelenen eyaletlerdeki tüketicilerin yaklaşık yarısı yeni bir alımdan daha azdır ve bunun yerine restorasyona dayanmaktadır.
Onarımın en önemli nedeni, yeni satın alma işlemine kıyasla en düşük maliyetlerdir. Bu husus tüm ülkelerde birincidir. Çoğu vatandaş, onarım için yeni satın alma fiyatının neredeyse yüzde 20'sini yaymaya hazırdır. Ülkeye bağlı olarak, sürdürülebilirliğin yönü bir motivasyon olarak farklı boyutlarda bir rol oynar. Elektronik atık şu anda büyük bir sorundur. 2024 Birleşmiş Milletler E-Monitor Monitörüne göre, tüm dünyada 62 milyon ton elektronik atık, bu da 2010'a kıyasla % 82'lik bir artışa karşılık geliyor.
Onarım katilleri olarak yüksek maliyetler
Onarım için en sık bahsedilen engel sürekli çok yüksektir. Görüşmecilerin neredeyse yarısı bunu ana sebep olarak belirtiyor. En yaygın ikinci engel onarım için yüksek bir çaba, bu yüzden burada büyük farklılıklar var: İtalya'da sadece bir onuncu şikayet ediyor. Almanya'da bu oran yüzde 30. Daha yeni bir model için arzu, tüm ülkelerde oldukça bağlı bir rol oynamaktadır. Bu, onarım kalitesi veya beklenti süreleri hakkındaki belirsizlik için de geçerlidir. Ancak, tüketiciler genellikle kime döneceklerini bilmiyorlar.
Analize göre, onarım piyasası potansiyeli olağanüstü. Almanların yüzde 77'si devletin onarılmak için çalışması gerektiğini söylüyor. En basit onarım talebi, onarım oranının zaten daha yüksek olduğu (yüzde 85) İtalya'da daha yaygındır. Amerika Birleşik Devletleri son sırada.
Tüm ülkelerdeki görüşmecilerin büyük bir çoğunluğu – Amerika Birleşik Devletleri dışında – onarım için daha fazla siyasi destek almaktadır. Çalışmanın, zaten finansman programlarının bulunduğu Avusturya veya Fransa gibi eyaletlerde, onarım oranlarının artık daha yüksek olmadığını belirtmek ilginçtir. Bu, mevcut sübvansiyonların etkinliğinin sınırlı olabileceğini veya diğer faktörlerin daha büyük bir rol oynadığını göstermektedir.
Finansman programları ne yapar?
Turinya onarım bonusu gibi bölgesel finansman programlarına sahip yerel federal eyaletlerde, onarım oranları ulusal ortalamadan biraz daha yüksektir. Bununla birlikte, “çok yüksek maliyetler” genellikle cumhuriyetin geri kalanında olduğu gibi bir yolun nedeni olarak belirtilmiştir. Programın optimal olmayan bir planlaması gibi araştırmacılar, girişimlerin henüz bilinç oluşumunu, yetersiz finansal araçları, hala çok kısa veya düşük çıktı değerlerini henüz etkilememelerinin nedenlerini çağırıyor.
Yeni EcoDesign düzenlemesi ile AB, akıllı telefon üreticileri için gereksinimler yoluyla ürünün süresini artırmak ve cihazların onarımını iyileştirmek istiyor. Bir etiket bunun hakkında bilgi vermelidir. Şimdiye kadar, araştırmaya göre, çalışmaya göre, pilin terimi, fiyat ve depolama kapasitesi belirleyici ve yeni AB hükümleri nedeniyle değişebilecek.
Mevcut dairesellik açığa çıkmasından sonra, her yıl kira ve ikinci model modeller yaygınsa piyasada piyasaya 2 ila 3 milyon daha az getirilebilirler. Dairesel ekonomiye daha fazla dikkat ederek, her yıl 200.000 tona kadar CO2 kurtarılabilir. 2025 piyasasının piyasa kontrolünden, Almanların garantiden ayrılan en az 120 milyon büyük bütçe cihazı saydığı görülebilir. Bu, onarım yoksa elektronik atık dağını genişletir.
(VBR)
Ne yazık ki, bu bağlantı artık geçerli değil.
Boşa harcanan eşyalara olan bağlantılar, 7 günlük daha büyükse veya çok sık çağrılmışsa gerçekleşmez.
Bu makaleyi okumak için bir Haberler+ paketine ihtiyacınız var. Şimdi yükümlülük olmadan bir hafta deneyin – yükümlülük olmadan!
Sınava göre, İtalya'daki tüketicilerin yüzde 61'i geçen yıl en az bir elektrik cihazı onarmıştı. Almanya'da ise sadece yüzde 41 idi. Bu aynı zamanda dahil olmak üzere ülkeler arasında en düşük değerdir. Özellikle Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nde, tüketiciler genellikle büyük aletleri onarmışlardır. Ortalama olarak, incelenen eyaletlerdeki tüketicilerin yaklaşık yarısı yeni bir alımdan daha azdır ve bunun yerine restorasyona dayanmaktadır.
Onarımın en önemli nedeni, yeni satın alma işlemine kıyasla en düşük maliyetlerdir. Bu husus tüm ülkelerde birincidir. Çoğu vatandaş, onarım için yeni satın alma fiyatının neredeyse yüzde 20'sini yaymaya hazırdır. Ülkeye bağlı olarak, sürdürülebilirliğin yönü bir motivasyon olarak farklı boyutlarda bir rol oynar. Elektronik atık şu anda büyük bir sorundur. 2024 Birleşmiş Milletler E-Monitor Monitörüne göre, tüm dünyada 62 milyon ton elektronik atık, bu da 2010'a kıyasla % 82'lik bir artışa karşılık geliyor.
Onarım katilleri olarak yüksek maliyetler
Onarım için en sık bahsedilen engel sürekli çok yüksektir. Görüşmecilerin neredeyse yarısı bunu ana sebep olarak belirtiyor. En yaygın ikinci engel onarım için yüksek bir çaba, bu yüzden burada büyük farklılıklar var: İtalya'da sadece bir onuncu şikayet ediyor. Almanya'da bu oran yüzde 30. Daha yeni bir model için arzu, tüm ülkelerde oldukça bağlı bir rol oynamaktadır. Bu, onarım kalitesi veya beklenti süreleri hakkındaki belirsizlik için de geçerlidir. Ancak, tüketiciler genellikle kime döneceklerini bilmiyorlar.
Analize göre, onarım piyasası potansiyeli olağanüstü. Almanların yüzde 77'si devletin onarılmak için çalışması gerektiğini söylüyor. En basit onarım talebi, onarım oranının zaten daha yüksek olduğu (yüzde 85) İtalya'da daha yaygındır. Amerika Birleşik Devletleri son sırada.
Tüm ülkelerdeki görüşmecilerin büyük bir çoğunluğu – Amerika Birleşik Devletleri dışında – onarım için daha fazla siyasi destek almaktadır. Çalışmanın, zaten finansman programlarının bulunduğu Avusturya veya Fransa gibi eyaletlerde, onarım oranlarının artık daha yüksek olmadığını belirtmek ilginçtir. Bu, mevcut sübvansiyonların etkinliğinin sınırlı olabileceğini veya diğer faktörlerin daha büyük bir rol oynadığını göstermektedir.
Finansman programları ne yapar?
Turinya onarım bonusu gibi bölgesel finansman programlarına sahip yerel federal eyaletlerde, onarım oranları ulusal ortalamadan biraz daha yüksektir. Bununla birlikte, “çok yüksek maliyetler” genellikle cumhuriyetin geri kalanında olduğu gibi bir yolun nedeni olarak belirtilmiştir. Programın optimal olmayan bir planlaması gibi araştırmacılar, girişimlerin henüz bilinç oluşumunu, yetersiz finansal araçları, hala çok kısa veya düşük çıktı değerlerini henüz etkilememelerinin nedenlerini çağırıyor.
Yeni EcoDesign düzenlemesi ile AB, akıllı telefon üreticileri için gereksinimler yoluyla ürünün süresini artırmak ve cihazların onarımını iyileştirmek istiyor. Bir etiket bunun hakkında bilgi vermelidir. Şimdiye kadar, araştırmaya göre, çalışmaya göre, pilin terimi, fiyat ve depolama kapasitesi belirleyici ve yeni AB hükümleri nedeniyle değişebilecek.
Mevcut dairesellik açığa çıkmasından sonra, her yıl kira ve ikinci model modeller yaygınsa piyasada piyasaya 2 ila 3 milyon daha az getirilebilirler. Dairesel ekonomiye daha fazla dikkat ederek, her yıl 200.000 tona kadar CO2 kurtarılabilir. 2025 piyasasının piyasa kontrolünden, Almanların garantiden ayrılan en az 120 milyon büyük bütçe cihazı saydığı görülebilir. Bu, onarım yoksa elektronik atık dağını genişletir.
(VBR)
Ne yazık ki, bu bağlantı artık geçerli değil.
Boşa harcanan eşyalara olan bağlantılar, 7 günlük daha büyükse veya çok sık çağrılmışsa gerçekleşmez.
Bu makaleyi okumak için bir Haberler+ paketine ihtiyacınız var. Şimdi yükümlülük olmadan bir hafta deneyin – yükümlülük olmadan!