Artık bilinen Sağlık Verilerinin Kullanımı Yasası (GDNG) taslağı pek beğenilmedi. Federal Sağlık Bakanlığı, bunu sağlık verilerinin kullanılmasının önündeki bürokratik ve organizasyonel engelleri kaldırmak için kullanmak istiyor. Örneğin Ulusal Sağlık Sigortası Hekimleri Birliği (KBV), “biraz ışıkla aydınlatılan çok sayıda gölge” görür. Alman Pratisyen Hekimler Derneği bazı planları “tüyler ürpertici” olarak değerlendiriyor. Yerleşik halk sağlığı ilkelerini ihlal etmiş olursunuz. Veri koruma görevlisi Thilo Weichert, bazı kısımlarını bile anayasaya aykırı buluyor.
Duyuru
Alman Pratisyen Hekimler Derneği federal başkanı Markus Beier, sağlık sigortası şirketlerinin, veri analizlerinde ciddi sağlık riskleri tespit etmeleri durumunda sigortalılarını uyarmak için poliçe sahibi verilerini kullanıyor olabileceğini “endişe verici” diyor. Bu durumda en kısa sürede doktora başvurmak için bir not bulunmalıdır. Ancak bu, “insanların sağlık sigortası şirketlerinden spesifik olmayan bir uyarı almasına neden olur, bu da sorunun ne olduğunu netleştirmeden pek çok kişiyi anlaşılır bir şekilde korkutur.”
Sağlık sigortası şirketleri, alarmı tetiklemek için ilgili sigortalıların onayına ihtiyaç duymaz ve elektronik sağlık kaydında olduğu gibi, taslak yalnızca bir vazgeçme sağlar. Beier’e göre bu, “yasal açıdan da kesinlikle yoğun bir şekilde incelenmesi gereken geniş kapsamlı bir müdahale”. Ayrıca, faturalandırma verilerinin anlamlı derecelendirmeler elde etmek için yeterli olup olmadığı “kesinlikle şüphelidir”. Bu plan, sağlık sigortası şirketlerini tıbbi sorunlardan uzak tutmak için kanıtlanmış “ihmal” ilkesini bir kenara atıyor.
İlgili tarafların hakları hala belirsizdir.
Veri koruma uzmanı ağından Thilo Weichert ise “oldukça olumlu bir şekilde şaşırdı” çünkü “araştırmanın pratik ihtiyaçları ve veri koruma talepleri eskisinden daha ciddi bir şekilde ele alındı”. Ancak, araştırmacılar arasında veri aktarımının henüz yeterince düzenlenmediğine inanıyor. Eski Federal Bakan Jens Spahn başkanlığında geliştirilen ve Federal Meclis tarafından onaylanan Dijital Tedarik Yasası’na (DVG) uyulduğunu anlıyor, ancak sonuçları onun açısından “ölümcül ve hala anayasaya aykırı”.
Takma adla işleme durumunda veri sahiplerinin hakları henüz garanti edilmemiştir. Araştırma verilerine erişim süreci bile henüz bağımsız ve şeffaf değil. Araştırma ve operasyonel amaçlar net bir şekilde ayrılmamıştır, bu nedenle muhtemelen operasyonel amaçlar eskisi kadar açık ve muğlak bir şekilde formüle edilmiştir. DVG, kamu sağlık sigortası şirketlerinden gelen fatura verilerinin ve daha sonra elektronik sağlık kayıtlarından ve diğer sağlık verilerinden elde edilen verilerin bir araştırma veri merkezi (FDZ) aracılığıyla araştırmacılara sağlanması gerektiğini şart koşar.
Duyuru
Ama hepsi bu kadar değil. İsimsizleştirilmiş veriler, bunun hangi amaç için yeterince belirtilmeksizin, derneklere, sağlık sigortası şirketlerine, yasal sağlık sigortası kurumlarına, hasta girişimlerine, tıp birliklerine ve hatta federal ve eyalet sağlık bakanlıklarına (§ 303e Paragraf 1 SGB V) sunulmalıdır. yapılabilir (§ 303eAbs. 2 SGB V). Thilo Weichert, “Bu, her sivil haklar aktivistini utandırıyor” diyor.
Şeffaflık ve kontrol – hiçbiri
Şeffaflık ve kontrol, yasada neredeyse hiç rol oynamaz. Federal Sağlık Bakanlığı’nın halkla ilişkiler çalışmalarında bu kadar güçlü bir şekilde vurgulanan bilimsel araştırma, yasada sadece “ileri” başlığı altında ele alınmaktadır. Bilimsel araştırmanın ne olduğu tanımlanmamıştır. İlgilinin herhangi bir hakkı yoktur. Bu nedenle, DVG’yi basitçe “anayasaya aykırı” olarak değerlendirmektedir. Araştırma veri merkezi, BT uygulama sorunları nedeniyle henüz faaliyete geçmemiştir. Yaklaşan Avrupa Sağlık Veri Alanında benzer sorunların takımyıldızları var.
Weichert, tıbbi mahremiyetten uzaklaşmayla el ele giden, hasta mahremiyetinde yaklaşmakta olan paradigma değişikliğinin ancak ikincil olarak “hukukun üstünlüğü, özgürlük hakları ve demokratik şeffaflık ve inceleme garanti edilirse” anayasal olarak kabul edilebilir olacağını açıklıyor. kullanmak”. . Verilerin takma ad haline getirilmesi yeterli değildir, bunun yerine çok sayıda ek anayasal güvence tesis edilmelidir. Bu, örneğin, bilimsel araştırma projelerine öncelik verilmesi gereken ikincil kullanım için özel bir düzenlemeyi içerir. Tıbbi kalite güvencesi konusunda da düzenlemelere ihtiyaç vardır. Hastaların erişim, silme ve kısıtlama hakları olmalıdır. Veri koruma yetkilileri, sağlık sektörünü izlemek için hem teknik hem de personel açısından yetkilendirilmelidir.
(mak)
Haberin Sonu
Duyuru
Alman Pratisyen Hekimler Derneği federal başkanı Markus Beier, sağlık sigortası şirketlerinin, veri analizlerinde ciddi sağlık riskleri tespit etmeleri durumunda sigortalılarını uyarmak için poliçe sahibi verilerini kullanıyor olabileceğini “endişe verici” diyor. Bu durumda en kısa sürede doktora başvurmak için bir not bulunmalıdır. Ancak bu, “insanların sağlık sigortası şirketlerinden spesifik olmayan bir uyarı almasına neden olur, bu da sorunun ne olduğunu netleştirmeden pek çok kişiyi anlaşılır bir şekilde korkutur.”
Sağlık sigortası şirketleri, alarmı tetiklemek için ilgili sigortalıların onayına ihtiyaç duymaz ve elektronik sağlık kaydında olduğu gibi, taslak yalnızca bir vazgeçme sağlar. Beier’e göre bu, “yasal açıdan da kesinlikle yoğun bir şekilde incelenmesi gereken geniş kapsamlı bir müdahale”. Ayrıca, faturalandırma verilerinin anlamlı derecelendirmeler elde etmek için yeterli olup olmadığı “kesinlikle şüphelidir”. Bu plan, sağlık sigortası şirketlerini tıbbi sorunlardan uzak tutmak için kanıtlanmış “ihmal” ilkesini bir kenara atıyor.
İlgili tarafların hakları hala belirsizdir.
Veri koruma uzmanı ağından Thilo Weichert ise “oldukça olumlu bir şekilde şaşırdı” çünkü “araştırmanın pratik ihtiyaçları ve veri koruma talepleri eskisinden daha ciddi bir şekilde ele alındı”. Ancak, araştırmacılar arasında veri aktarımının henüz yeterince düzenlenmediğine inanıyor. Eski Federal Bakan Jens Spahn başkanlığında geliştirilen ve Federal Meclis tarafından onaylanan Dijital Tedarik Yasası’na (DVG) uyulduğunu anlıyor, ancak sonuçları onun açısından “ölümcül ve hala anayasaya aykırı”.
Takma adla işleme durumunda veri sahiplerinin hakları henüz garanti edilmemiştir. Araştırma verilerine erişim süreci bile henüz bağımsız ve şeffaf değil. Araştırma ve operasyonel amaçlar net bir şekilde ayrılmamıştır, bu nedenle muhtemelen operasyonel amaçlar eskisi kadar açık ve muğlak bir şekilde formüle edilmiştir. DVG, kamu sağlık sigortası şirketlerinden gelen fatura verilerinin ve daha sonra elektronik sağlık kayıtlarından ve diğer sağlık verilerinden elde edilen verilerin bir araştırma veri merkezi (FDZ) aracılığıyla araştırmacılara sağlanması gerektiğini şart koşar.
Duyuru
Ama hepsi bu kadar değil. İsimsizleştirilmiş veriler, bunun hangi amaç için yeterince belirtilmeksizin, derneklere, sağlık sigortası şirketlerine, yasal sağlık sigortası kurumlarına, hasta girişimlerine, tıp birliklerine ve hatta federal ve eyalet sağlık bakanlıklarına (§ 303e Paragraf 1 SGB V) sunulmalıdır. yapılabilir (§ 303eAbs. 2 SGB V). Thilo Weichert, “Bu, her sivil haklar aktivistini utandırıyor” diyor.
Şeffaflık ve kontrol – hiçbiri
Şeffaflık ve kontrol, yasada neredeyse hiç rol oynamaz. Federal Sağlık Bakanlığı’nın halkla ilişkiler çalışmalarında bu kadar güçlü bir şekilde vurgulanan bilimsel araştırma, yasada sadece “ileri” başlığı altında ele alınmaktadır. Bilimsel araştırmanın ne olduğu tanımlanmamıştır. İlgilinin herhangi bir hakkı yoktur. Bu nedenle, DVG’yi basitçe “anayasaya aykırı” olarak değerlendirmektedir. Araştırma veri merkezi, BT uygulama sorunları nedeniyle henüz faaliyete geçmemiştir. Yaklaşan Avrupa Sağlık Veri Alanında benzer sorunların takımyıldızları var.
Weichert, tıbbi mahremiyetten uzaklaşmayla el ele giden, hasta mahremiyetinde yaklaşmakta olan paradigma değişikliğinin ancak ikincil olarak “hukukun üstünlüğü, özgürlük hakları ve demokratik şeffaflık ve inceleme garanti edilirse” anayasal olarak kabul edilebilir olacağını açıklıyor. kullanmak”. . Verilerin takma ad haline getirilmesi yeterli değildir, bunun yerine çok sayıda ek anayasal güvence tesis edilmelidir. Bu, örneğin, bilimsel araştırma projelerine öncelik verilmesi gereken ikincil kullanım için özel bir düzenlemeyi içerir. Tıbbi kalite güvencesi konusunda da düzenlemelere ihtiyaç vardır. Hastaların erişim, silme ve kısıtlama hakları olmalıdır. Veri koruma yetkilileri, sağlık sektörünü izlemek için hem teknik hem de personel açısından yetkilendirilmelidir.
(mak)
Haberin Sonu