Sabrina Ferilli 60 yaşına giriyor: "Bana en iyi dileklerimle, çok teşekkür ederim"

celikci

New member
Sabrina Ferilli'nin Başlangıçları 28 Haziran 1964'te Fiano Romano'da doğan Sabrina Ferilli, Cinecittà'daki Centro Sperimentale di Cinematografia'ya kabul için yapılan seçmelerde başarısız oldu (“Bana 'çok İtalyan' olduğumu söylediler…”, yıllar sonra açıklayacaktı), ancak inatla ilk bölümlerle başladı. İlk çıkışı 1986'da Franco Ferrini'nin “Caramelle da uno sconosciuto” adlı filmiyle oldu, ancak onu 93'te “Diario di un vizio”da seçen Ferreri ve onu kesin olarak ertesi yıl kariyerinin en önemli filmlerinden biri olan “La bella vita”da tanıtan Paolo Virzì oldu.






Auteur sinemasından Noel komedilerine Auteur sineması onu keşfeder – sonra “Ferie d'agosto”, “Vite strozzate”, “Tu ridi” gelir – ama sonra onu acı bir şekilde terk eder. Ferilli günah işler ve en azından birkaç yıl önce televizyon yapmanın tamamen İtalyan anormalliğini sık sık kınamıştır ve bu yazarlar için iyi değildir. Sinema daha sonra Neri Parenti'nin (“Christmas in Love”, “Natale a New York”, “Natale a Beverly Hills”, “Natale a Cortina”) Noel komedileri, Vincenzo Salemme'nin “A ruota libera”sı, Carlo Vanzina'nın “Eccezziunale veramente 2″si gibi popülaritesini güçlendiren komedilere dönüşür. Virzì hariç, onu “Tutta la vita davanti” için tekrar çağırır ve Sorrentino tam olarak “La grande bellezza” için.






Ferilli ve TV Çok sayıda TV, 1996'da Pippo Baudo tarafından düzenlenen 1996 Sanremo Festivali'nin aynı yılında “Mai dire gol” ile mutlu bir başlangıç ve ardından 2001'de Lucio Dalla ile “La bella e la bestia” ve ardından 2004'te Giorgio Panariello ile birlikte, ancak her şeyden önce hikayesini anlatan televizyon kurgusunun karakterleridir. “Commesse” gibi popüler diziler, Anna Magnani'ye saygı duruşu niteliğindeki üç kadın dizisi, Sofia Loren veya Dalida ile destan ve sonra tekrar “Anna ei cinque”, Claudio Bisio ile “Due imbroglioni e mezzo”, Gabriel Garko ile “Caldo Criminale” ve son “Baciamo le mani”.



Tiyatro ve Sabrina Sabrina Ferilli'nin çok yönlü kariyerinde tiyatro da yer alır; 1994 yılında Garinei ve Giovannini'nin yönettiği “Alleluja brava gente” ile Sistina'da başlayan, ardından yine Roma Tiyatrosu'nda sahnelenen “Un paio d'ali” ve “Rugantino” ve son olarak Gigi Proietti'nin yönettiği “La presidentessa”.



Roma tutkusu Roma'ya olan diğer tutkusu onu tarihi bir iddiaya sürükledi: “Scudetto'yu kazanırlarsa soyunacağım”. 2001'de koştu: Circus Maximus'ta 100 bin kişinin önünde zafer geldi, striptiz de geldi…
 
Üst