celikci
New member
Paolo Bonolis şöyle devam ediyor: “Televizyonda istediğimi yapmaktan hiçbir zaman korkmadım. İnsanların ne görmek istediğini düşünmenize gerek yok, anlatmak istediğiniz şeyden başlamalısınız. Bu kesinlikle yeni bir şey. çünkü hepimiz benzersiziz: başkalarının yollarında yürürsek, otomatlara dönüşürüz. her birimiz tekrar edilemez parçalarız, kim olduğumuzu televizyonda bile söyleme cesaretine sahip olmalıyız. ben yaptım: bazen hoşumuza gitti , bazen daha çok sevdik, nadiren daha az sevdik”.
Bonolis ve 44 yıllık kariyeri
Paolo Bonolis 44 yıllık kariyerinin izini her zamanki ironiyle sürüyor: “Çocuklar için, sonra gençler için, sonra yetişkinler için TV yapmaya başladım: ‘Frontiers of the spirit’i özledim ve döngüyü mükemmel bir şekilde kapattım… Bu bir çalışma. 44 yıldır kendimi adadığım şey: Hayatımın son kalanında başka bir şeye konsantre olmak istediğimi hissediyorum. Bir süre daha videoda olacağım”.
Bonolis TV’nin ustaları
Paolo Bonolis, öğretmenleri Corrado ve Vianello’yu şöyle değerlendiriyor: “Annem ve babamla Ostia’ya gittiğimde radyoda Corrida’yı duydum. Vianello ile ilk kez bir akşam Telegatti’de karşılaştım. Tuvalete gitmiştim, pisuara işemiştim. aynı şeyi yapmak için yanıma geldiğinde bana baktı ve şöyle dedi: ‘Oooh, Bonolis, ne büyük zevk… ama şimdi el sıkışmanın sırası olmayacak’…”. Sonra Mike Bongiorno ile bir anekdot anlatıyor: “Babam markette tereyağı boşalttı. Son zamanlarda televizyon yapmaya başlamıştım ve genç bir yüz olarak, bir akşam eve uğrayan Mike Bongiorno gibi kıdemli bir kişinin yanında bir akşam düzenlemek zorunda kaldım. Baba. “Kim o?” diye yanıtladı “Ben Mike Bongiorno, Paolo burada mı?”
Bonolis’in San Remo’su
Bonolis, 2005’teki Sanremo’sunu hatırlıyor: “Değiştirmeyi çok seviyordum. Harika konuklar istiyordum: Mike Tyson, Will Smith ve hatta Hugh Grant geldiler, ölümcül bir mola. Her şeye hayır dediler. Onu sahnede canlandırmaktan keyif aldım. Nasıl olduğunu sordum. Biz İtalya’da kediyi tekmeleyip masadan indirme eğilimindeyken, İngilizlerin kediyi masanın üstüne koyma eğilimi hiçbir zaman olmadı – kedi masanın üzerindedir”.
Bonoliler ve siyaset
Paolo Bonolis, Silvio Berlusconi ile ilk görüşmesini hatırlıyor: “Başkan tarafından Palazzo Grazioli’ye çağrıldım. Kendi kendime dedim ki: benden ne istiyorlar? Letta da masadaydı, sadece bir elma yiyordu. Bir noktada Berlusconi, ben: “Bonolis, senin için önemli bir fikrim var: Forza Italia’nın sözcüsü olacaksın”. “Başkan, kötü niyetle değil ama sana oy bile vermedim” diye cevap verdim… denedin . Paon”. Paolo’ya ayrıca Roma belediye başkanı olması istendi: “Cevabım şuydu: ‘ama ne içtin’. Hayır, Tanrı aşkına. Politikayla ilgilenmiyorum”.
Freddie Mercury’ye “hayır”
“23, 24 yaşlarındaydım ve bir ara majesteleri Freddie Mercury yemek yediğim restorana geldi. Yanıma oturdu ve konuşmaya başladı… Benim değil, ona hayran olduğumu ama hormonal düzeyde biraz mesafeli olduğumuzu açıkladığımda güldü Hala adresimi sordu ve bir buçuk yıl sonra bana iki bilet gönderdi. Wembley konseri için. Gittim”.
Bonolis ve 44 yıllık kariyeri
Paolo Bonolis 44 yıllık kariyerinin izini her zamanki ironiyle sürüyor: “Çocuklar için, sonra gençler için, sonra yetişkinler için TV yapmaya başladım: ‘Frontiers of the spirit’i özledim ve döngüyü mükemmel bir şekilde kapattım… Bu bir çalışma. 44 yıldır kendimi adadığım şey: Hayatımın son kalanında başka bir şeye konsantre olmak istediğimi hissediyorum. Bir süre daha videoda olacağım”.
Bonolis TV’nin ustaları
Paolo Bonolis, öğretmenleri Corrado ve Vianello’yu şöyle değerlendiriyor: “Annem ve babamla Ostia’ya gittiğimde radyoda Corrida’yı duydum. Vianello ile ilk kez bir akşam Telegatti’de karşılaştım. Tuvalete gitmiştim, pisuara işemiştim. aynı şeyi yapmak için yanıma geldiğinde bana baktı ve şöyle dedi: ‘Oooh, Bonolis, ne büyük zevk… ama şimdi el sıkışmanın sırası olmayacak’…”. Sonra Mike Bongiorno ile bir anekdot anlatıyor: “Babam markette tereyağı boşalttı. Son zamanlarda televizyon yapmaya başlamıştım ve genç bir yüz olarak, bir akşam eve uğrayan Mike Bongiorno gibi kıdemli bir kişinin yanında bir akşam düzenlemek zorunda kaldım. Baba. “Kim o?” diye yanıtladı “Ben Mike Bongiorno, Paolo burada mı?”
Bonolis’in San Remo’su
Bonolis, 2005’teki Sanremo’sunu hatırlıyor: “Değiştirmeyi çok seviyordum. Harika konuklar istiyordum: Mike Tyson, Will Smith ve hatta Hugh Grant geldiler, ölümcül bir mola. Her şeye hayır dediler. Onu sahnede canlandırmaktan keyif aldım. Nasıl olduğunu sordum. Biz İtalya’da kediyi tekmeleyip masadan indirme eğilimindeyken, İngilizlerin kediyi masanın üstüne koyma eğilimi hiçbir zaman olmadı – kedi masanın üzerindedir”.
Bonoliler ve siyaset
Paolo Bonolis, Silvio Berlusconi ile ilk görüşmesini hatırlıyor: “Başkan tarafından Palazzo Grazioli’ye çağrıldım. Kendi kendime dedim ki: benden ne istiyorlar? Letta da masadaydı, sadece bir elma yiyordu. Bir noktada Berlusconi, ben: “Bonolis, senin için önemli bir fikrim var: Forza Italia’nın sözcüsü olacaksın”. “Başkan, kötü niyetle değil ama sana oy bile vermedim” diye cevap verdim… denedin . Paon”. Paolo’ya ayrıca Roma belediye başkanı olması istendi: “Cevabım şuydu: ‘ama ne içtin’. Hayır, Tanrı aşkına. Politikayla ilgilenmiyorum”.
Freddie Mercury’ye “hayır”
“23, 24 yaşlarındaydım ve bir ara majesteleri Freddie Mercury yemek yediğim restorana geldi. Yanıma oturdu ve konuşmaya başladı… Benim değil, ona hayran olduğumu ama hormonal düzeyde biraz mesafeli olduğumuzu açıkladığımda güldü Hala adresimi sordu ve bir buçuk yıl sonra bana iki bilet gönderdi. Wembley konseri için. Gittim”.