Koray
New member
Çiçek Dilligil Nasıl Zayıfladı? Kadınların Empatisi, Erkeklerin Stratejisi, Hepimizin Mizahı!
Selam sevgili forum ahalisi!
Bugün elimde kahvem, önümde klavyem, aklımda ise Çiçek Dilligil’in zayıflama hikayesi var. Ama öyle “diyet listesi verin, ben de başlayayım” tarzı değil… Bizimki biraz magazin soslu, biraz psikolojik analizli, bolca da kahkaha garantili bir başlık olacak. Çünkü neticede Çiçek Dilligil sadece kilo vermedi; hepimize “azim, sabır ve zaman zaman açlık krizleriyle barışma sanatı” dersi verdi.
Şimdi, “nasıl zayıfladı?” kısmına gelmeden önce şu kadın-erkek bakış farkına bir uğrayalım. Çünkü eminim bu haberi duyan erkeklerin ve kadınların zihinlerinde iki bambaşka senaryo dönüyordu!
---
Erkek Versiyonu: ‘Kaç kilo verdi, ne yaptı, kaç günde?’
Erkek forumdaşlarımın olaya yaklaşımı genelde şu şekilde oluyor:
“Abi ne yaptıysa net yazın, ben de yapayım. Spor mu? Kaç set? Ne kadar yedi, ne içti? Bu işin algoritmasını çıkaralım.”
Yani olaya duygusal değil, stratejik yaklaşıyorlar. Excel tablosu olsa direkt “Dilligil Zayıflama Planı v1.2” olarak kaydedecekler.
Bir de klasik erkek mantığı:
“Demek az yemiş. Tamam o zaman, ben de akşam 7’den sonra yemem.”
Ama sabah kahvaltıya üç simitle başlayınca evrenin dengesi bozuluyor tabii.
---
Kadın Versiyonu: ‘Ah Çiçek ne kadar güzel olmuş, eminim çok çabalamıştır!’
Kadın forumdaşlar ise olaya bambaşka giriyor:
“Yazık ya, eminim zorlanmıştır, ama helal olsun! Ruhsal olarak da hafiflemiştir kesin…”
Evet evet, erkek kilo verirken “kas yapar”, kadın kilo verirken “kendini bulur.”
Çiçek Dilligil de tam olarak bunu yaptı. Duygusal bir yolculuğa çıktı, bedenini ve ruhunu yeniden şekillendirdi.
Tabii arada “ne yedi, ne yemedi?” kısmına da bakıyoruz ama daha çok “hangi hislerle yedi, yemedi?” kısmı önemli. Çünkü bizde duygusal açlık diye bir şey var; erkeklerde “ekmek arası başarı” varsa, bizde “kalp kırıklığı soslu çikolata” var.
---
Peki Çiçek Dilligil Gerçekten Nasıl Zayıfladı?
Şimdi işin magazin kısmına gelelim. Dilligil hanım meğer klasik “detoks” furyasına kapılmamış, neyse ki lahana suyu falan içmemiş.
O, “sürdürülebilir” bir şekilde kilo vermiş. Yani “bugün yemem, yarın pastayı ikiye bölerim” değil; gerçekten yaşam tarzını değiştirmiş.
Spor yapmış, ama kendi temposuna göre. Beslenme düzenini değiştirmiş ama “yulaf lapasıyla barış anlaşması” imzalamadan.
En önemlisi de: “Kendimi seviyorum” demeyi unutmamış. Çünkü o cümle var ya… her tartıya çıkmadan önce söylenmesi gereken sihirli kelime!
---
Forumdaşların Yorum Köşesi: Hadi Hep Beraber Gülümseyelim!
Şimdi, sizden duymak istiyorum sevgili forumdaşlar:
Hiç kilo vermeye çalışırken kendi kendinize “ben bunu neden yapıyorum ya?” diye sordunuz mu?
Ben sordum. Cevabı da “fotoğraflarda çene çizgim kayboldu” oldu.
Kimi “düğün var” diye başlıyor, kimi “doktor dedi” diye. Ama sonunda hepimiz aynı noktada buluşuyoruz:
Yasaklar listesiyle moral bozan, tartıyla küsüp dolapla barışan insanlar topluluğu!
---
Erkekler ve Kadınlar Aynı Diyette Olamaz! (Bunu Kabul Edelim Artık)
Bakın beyler, kabul edin: siz “1 hafta şeker yemedim, 3 kilo verdim” diyorsunuz.
Biz “3 hafta su içtim, 200 gram gitmiş!” diyoruz.
Evrenin adaleti böyle işliyor. Çünkü kadın bedeni romantik; her kaloriyi “anı” olarak biriktiriyor.
Siz ise pragmatiksiniz; kaloriyi görünce “hemen harcayayım” diyorsunuz.
Ama sonuçta aynı hedefteyiz: hem bedenimizi hem moralimizi inceltmek!
---
Çiçek’in İlhamı: ‘Kendinle Barışmadan Diyet Olmaz’
Çiçek Dilligil’in zayıflama sürecinde en dikkat çeken şey, bunu bir yarışa çevirmemesi.
Ne “önceki halimden utanıyorum” dedi, ne de “şimdi mükemmelim.”
Sadece “artık daha iyi hissediyorum” dedi.
Yani bu işin sırrı, ne diyet listesinde ne de spor salonunda. Sır, “kendinle barış yapmakta.”
Hani derler ya, “aynada gülümseyince yüzün değil ruhun değişir.”
İşte o an, Çiçek’in de dönüm noktası olmuş.
---
Forumun Altın Kuralı: Diyet Paylaş, Kriz Anında Destek Ol!
Şimdi bu başlık altında kural basit:
Kim ne denediyse yazsın, başarısız olduysa da anlatsın. Çünkü burası “yargısız diyet alanı.”
Lahana çorbasında ağlayan mı dersin, gece 12’de salatalık kemiren mi… Hepimiz aynı gemideyiz!
Birbirimize gülelim, destek olalım, moral verelim.
Kim bilir, belki bu başlık sayesinde birimiz “pizzaya direnç kahramanı” olur.
---
Son Söz: Gülerek Zayıflamak da Bir Stratejidir!
Çiçek Dilligil bize gösterdi ki zayıflamak sadece “beden küçültmek” değil; aynı zamanda “hayatın yükünü azaltmak.”
Kilo verdikçe değil, güldükçe hafifliyoruz aslında.
O yüzden ben diyorum ki, diyet listeleri bir yana, gelin bu forumu “mizahla motivasyon” alanına çevirelim.
Çünkü kahkaha da kalori yaktırıyor arkadaşlar!
Belki tartı fark etmez ama kalp kesin hafifliyor.
Haydi şimdi sıra sizde:
Sizce en saçma diyet hangisiydi?
Ben “sadece beyaz gıda diyeti”ni denemiştim… sonuç: pirinçle tost arasında kaybolan bir umut.
Yorumlara bekliyorum forumdaşlar, çünkü bu başlık zayıflatmaz belki ama kesin güldürür!
Selam sevgili forum ahalisi!
Bugün elimde kahvem, önümde klavyem, aklımda ise Çiçek Dilligil’in zayıflama hikayesi var. Ama öyle “diyet listesi verin, ben de başlayayım” tarzı değil… Bizimki biraz magazin soslu, biraz psikolojik analizli, bolca da kahkaha garantili bir başlık olacak. Çünkü neticede Çiçek Dilligil sadece kilo vermedi; hepimize “azim, sabır ve zaman zaman açlık krizleriyle barışma sanatı” dersi verdi.
Şimdi, “nasıl zayıfladı?” kısmına gelmeden önce şu kadın-erkek bakış farkına bir uğrayalım. Çünkü eminim bu haberi duyan erkeklerin ve kadınların zihinlerinde iki bambaşka senaryo dönüyordu!
---
Erkek Versiyonu: ‘Kaç kilo verdi, ne yaptı, kaç günde?’
Erkek forumdaşlarımın olaya yaklaşımı genelde şu şekilde oluyor:
“Abi ne yaptıysa net yazın, ben de yapayım. Spor mu? Kaç set? Ne kadar yedi, ne içti? Bu işin algoritmasını çıkaralım.”
Yani olaya duygusal değil, stratejik yaklaşıyorlar. Excel tablosu olsa direkt “Dilligil Zayıflama Planı v1.2” olarak kaydedecekler.
Bir de klasik erkek mantığı:
“Demek az yemiş. Tamam o zaman, ben de akşam 7’den sonra yemem.”
Ama sabah kahvaltıya üç simitle başlayınca evrenin dengesi bozuluyor tabii.
---
Kadın Versiyonu: ‘Ah Çiçek ne kadar güzel olmuş, eminim çok çabalamıştır!’
Kadın forumdaşlar ise olaya bambaşka giriyor:
“Yazık ya, eminim zorlanmıştır, ama helal olsun! Ruhsal olarak da hafiflemiştir kesin…”
Evet evet, erkek kilo verirken “kas yapar”, kadın kilo verirken “kendini bulur.”
Çiçek Dilligil de tam olarak bunu yaptı. Duygusal bir yolculuğa çıktı, bedenini ve ruhunu yeniden şekillendirdi.
Tabii arada “ne yedi, ne yemedi?” kısmına da bakıyoruz ama daha çok “hangi hislerle yedi, yemedi?” kısmı önemli. Çünkü bizde duygusal açlık diye bir şey var; erkeklerde “ekmek arası başarı” varsa, bizde “kalp kırıklığı soslu çikolata” var.
---
Peki Çiçek Dilligil Gerçekten Nasıl Zayıfladı?
Şimdi işin magazin kısmına gelelim. Dilligil hanım meğer klasik “detoks” furyasına kapılmamış, neyse ki lahana suyu falan içmemiş.
O, “sürdürülebilir” bir şekilde kilo vermiş. Yani “bugün yemem, yarın pastayı ikiye bölerim” değil; gerçekten yaşam tarzını değiştirmiş.
Spor yapmış, ama kendi temposuna göre. Beslenme düzenini değiştirmiş ama “yulaf lapasıyla barış anlaşması” imzalamadan.
En önemlisi de: “Kendimi seviyorum” demeyi unutmamış. Çünkü o cümle var ya… her tartıya çıkmadan önce söylenmesi gereken sihirli kelime!
---
Forumdaşların Yorum Köşesi: Hadi Hep Beraber Gülümseyelim!
Şimdi, sizden duymak istiyorum sevgili forumdaşlar:
Hiç kilo vermeye çalışırken kendi kendinize “ben bunu neden yapıyorum ya?” diye sordunuz mu?
Ben sordum. Cevabı da “fotoğraflarda çene çizgim kayboldu” oldu.
Kimi “düğün var” diye başlıyor, kimi “doktor dedi” diye. Ama sonunda hepimiz aynı noktada buluşuyoruz:
Yasaklar listesiyle moral bozan, tartıyla küsüp dolapla barışan insanlar topluluğu!
---
Erkekler ve Kadınlar Aynı Diyette Olamaz! (Bunu Kabul Edelim Artık)
Bakın beyler, kabul edin: siz “1 hafta şeker yemedim, 3 kilo verdim” diyorsunuz.
Biz “3 hafta su içtim, 200 gram gitmiş!” diyoruz.
Evrenin adaleti böyle işliyor. Çünkü kadın bedeni romantik; her kaloriyi “anı” olarak biriktiriyor.
Siz ise pragmatiksiniz; kaloriyi görünce “hemen harcayayım” diyorsunuz.
Ama sonuçta aynı hedefteyiz: hem bedenimizi hem moralimizi inceltmek!
---
Çiçek’in İlhamı: ‘Kendinle Barışmadan Diyet Olmaz’
Çiçek Dilligil’in zayıflama sürecinde en dikkat çeken şey, bunu bir yarışa çevirmemesi.
Ne “önceki halimden utanıyorum” dedi, ne de “şimdi mükemmelim.”
Sadece “artık daha iyi hissediyorum” dedi.
Yani bu işin sırrı, ne diyet listesinde ne de spor salonunda. Sır, “kendinle barış yapmakta.”
Hani derler ya, “aynada gülümseyince yüzün değil ruhun değişir.”
İşte o an, Çiçek’in de dönüm noktası olmuş.
---
Forumun Altın Kuralı: Diyet Paylaş, Kriz Anında Destek Ol!
Şimdi bu başlık altında kural basit:
Kim ne denediyse yazsın, başarısız olduysa da anlatsın. Çünkü burası “yargısız diyet alanı.”
Lahana çorbasında ağlayan mı dersin, gece 12’de salatalık kemiren mi… Hepimiz aynı gemideyiz!
Birbirimize gülelim, destek olalım, moral verelim.
Kim bilir, belki bu başlık sayesinde birimiz “pizzaya direnç kahramanı” olur.
---
Son Söz: Gülerek Zayıflamak da Bir Stratejidir!
Çiçek Dilligil bize gösterdi ki zayıflamak sadece “beden küçültmek” değil; aynı zamanda “hayatın yükünü azaltmak.”
Kilo verdikçe değil, güldükçe hafifliyoruz aslında.
O yüzden ben diyorum ki, diyet listeleri bir yana, gelin bu forumu “mizahla motivasyon” alanına çevirelim.
Çünkü kahkaha da kalori yaktırıyor arkadaşlar!
Belki tartı fark etmez ama kalp kesin hafifliyor.
Haydi şimdi sıra sizde:
Sizce en saçma diyet hangisiydi?
Ben “sadece beyaz gıda diyeti”ni denemiştim… sonuç: pirinçle tost arasında kaybolan bir umut.
Yorumlara bekliyorum forumdaşlar, çünkü bu başlık zayıflatmaz belki ama kesin güldürür!